Woord: krak
|
krak , krak , vrouwelijk
, krake , sukkelig oud wijfje. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
krak , krik*
, vgl. krebentig *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
krak , krak
, krak. Alde krak, oud paard. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
krak , krak , [tussenwerpsel]
, 1 klanknabootsing; 2 knak. Zien gezondhaid kreeg ter n krak van. || plof! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
krak , krak , mannelijk
, kragge , krėkske , krak; oude knol. “Verdomde krak”, wordt gezegd van een lastig paard. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
krak , kräk
, (Gunninks woordenlijst van 1908) (niet Kampen) krak Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
krak , krak , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, kragke , krekske , mager , (paard of koe) krak VB: Zoûws te noé geng kompassie kriége mêt zoe 'n krak ?.; paard krak VB: Vreuger wäor op Slevroûwendäog (15 aug.) kragkemért ién Viézee.; vrouw (kwaadaardige vrouw); krak Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
krak , krak , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, fiets, oude; (Nederweerts) knol/oud paard; (Ospels) vrouw, oude gebrekkige Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |