Woord: korenmijt
|
korenmijt , kaoremiet
, korenmijt. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
korenmijt , kaoremiet , vrouwelijk
, kaoremiete , kaoremietje , korenmijt. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
korenmijt , korenmiet , korenbult , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook korenbult (Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën) = korenmijt Het bovendiel van een korenmiet is de kop (Oos), As het stro zo slim dreuge is kuj der nich goud korenbulten van zetten (Bov), zie ook zaodbult Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
korenmijt , korenmiete , zelfstandig naamwoord
, de; korenmijt Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
korenmijt , korremèèt
, korenmijt Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
korenmijt , koeëremiêt
, zie koeëreberm Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
korenmijt , koeëremiêt , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, koeëremiête , (Weerts (stadweerts)) korenmijt Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |