Woord: klommel
|
klommel , knômmel
, rommel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
klommel , klómmel , mannelijk
, klómmele , klummelke , prul, prutsding. Dat is noch lang geine klómmel: dat is een knap meisje. Veer zulle de klómmele mer biejein sjmiete: wij zullen maar samen trouwen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
klommel , knómmel
, rómmel, rotzooi. (WLD III 1.4, 299) Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
klommel , klômmel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, klômmele , klummelke , prul , Zw: Vuur lômmele krys te klômmele: werd vroeger geroepen door schoolkinderen als ze in ruil voor meegebrachte vodden minderwaardig speelgoed of snuisterijen kregen. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
klommel , klómmel , mannelijk
, klómmele , klummelke , prul, waardeloos ding , Det is klómmelwerk: dat is prutswerk. Ze goeaje de klómmele bie-ein: ze gaan samenwonen. Zien klómmele bie-ein pakke: zijn spullen bij elkaar pakken. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
klommel , klómmel , zelfstandig naamwoord
, klómmele , klummelke , 1. waardeloos ding ook fóddel, lómmel, póngel mannelijk geslachtsdeel; gank met diene klómmel! – reactie van een vrouw die in het bed niet wil ingaan op de avances van haar man (Rijnlands: klummel – waardeloos spul, versleten kleding) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
klommel , kloemel , klómmel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kloemele/klómmele , ondeugdelijk voorwerp; rommel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
klommel , kloemele , klómmele
, (meervoud) rommel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |