Woord: kneden
kneden , knéën , zwak werkwoord
, kneden. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
kneden , knaeie
, kneden, ook jongensspel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
kneden , knetse
, kneden. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
kneden , kneden , [werkwoord]
, Daig kneden. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
kneden , knean , zwak werkwoord
, 1e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: kneare, verleden tijd: knearn , 1 kneden, 2 lopen door zachte grond Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
kneden , knèêje
, kneden; zwoegen Tègge de wiend inknèêje Tegen de wind in zwoegen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
kneden , knaeë
, knaede, haet of is geknaet , kneden. Zie ook: deich en traeë. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
kneden , knaeje
, fiënmake, b.v. mitte verkèt de petatte knaeje; óppe fiets tegge de weend i knaeje; óppe fiets d’r tussenoët knaeje. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
kneden , knééje
, deeg kneden met de hand. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
kneden , knieden , kneden , zwak werkwoord, overgankelijk
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe). Ook kneden (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe) = kneden Hij zit het deeg te kneden (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
kneden , kneden , kneen
, kneden. Ook: Gunninks woordenlijst van 1908: kneen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
kneden , kneen
, kneden. Deeg kneen met de voete mos verbeun wèèn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
kneden , kneden , knieden , werkwoord
, kneden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
kneden , knèje , werkwoord
, knèjde, geknèjd , kneden , VB: De môs d'n dèg knèje en daan 'n oor laote goën.; zich laote knèje afmatten (zich laten afmatten) zich laote knèje (vero.) VB: Laot dich neet zoe doer dat keend knèje Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
kneden , knaaien
, kneden. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
kneden , knáie , werkwoord
, kneden (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
kneden , knaeje
, knaetj, knaedje, geknaedj , kneden , ’t Deig knaeje. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
kneden , knaeje , werkwoord
, knaetj, knaetjdje, geknaedj , kneden zie ook mingele, póngele Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
kneden , knaaje , knaeje , werkwoord
, (eerste vorm) kneden, prakken, (tweede vorm) fietsen in harde tegenwind, kneden, onelegant lopen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
kneden , knaeje
, knaejde – geknaejd , kneden; fietsen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |