Woord: kennis
|
kennis , boeten kennis
, wezen = ijlen, ijlhoofdig zijn, buiten westen, ingeval van ziekte. Zie ook: binnenwiend. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kennis , kennis , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zegsw. Kennis hebben aan iets, iets kennen. || Heb jij soms kennis an die zaddoek (hoort die (hier gevonden) zakdoek aan u)? Ik heb er gien kennis an (ik herken het niet). – Evenzo in het Stad Fri. en waarschijnlijk ook elders. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
kennis , kennis
, Met kennis, wetende wien men voor zich zag, wetende (Gew. Weuw. I, 40) wie het was. Verg. met bekende oogen. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
|
kennis , kinnes
, kennis. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kennis , kennis , kinnes , [zelfstandig naamwoord]
, Hou bin ie mit nander in kennis komen? Kennis geven. Ik heb gain kinnes aan hom = ik ken hem niet. Boeten kennis. Wat helpt aal joen kinnes, as de dood komt? , uit het Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kennis , kennis , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze kennis hewwe (an ientje), (met iemand) (het begin van een) verkering hebben. | Het je dochter nou al kennis? Ze het kennis an d’r buurjoôn. – Erges kennis an hewwe, iets (her)kennen. | Hei jij kennis an die hoed? – Erges kennis an zien, zie de vorige zegswijze – Uit de kennis weze. 1. Niet herkend worden. | Je benne hillegaar uit de kennis mit dat hoedje. 2. Als kennis genegeerd worden. | Ben ik soms uit de kennis, dat je m’n niet gedag zègge? Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kennis , kénnis , mannelijk
, kénnisse , kénniske , kennis. Höbste dao kénnis aan: ken je hem of die? Ook: weet je, wie of wat dat is?; kénnis verkering Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kennis , kennis , 0
, kennissen , 1. kennis, wetenschap Hij sprek mit kennis van zaken (Nam), Hie hef wal kennis van zakendoen (Oos), Die hef der goed kennis van nummen hie is goed bij (Emm), Wij hebt daor kennis van geven het medegedeeld (Gie) 2. iemand die men kent In Amerikao zit nog een olde kennis van mai (Pei), zie ook kunde 3. lichte verkering Hie hef der een beetien kennis an verkering is het nog niet (Sle), Dai oldste jong van ons het ook ain klain beetje kennis (Vtm), … an een wichie uut Weerdingermond (Erf) 4. bewustzijn Hij is al daogen boeten kennis (Eex) *Kennis is macht (Nsch) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kennis , kennisse
, kennis Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
kennis , kennis , zelfstandig naamwoord
, de; 1. kennis, bekendheid met, ervaring 2. informatie, gegevens 3. het leren kennen van iemand 4. verkering 5. bekende, iemand buiten de familiekring met wie men vrij veel omgaat 6. bewustzijn, bijv. in buten kennis bewusteloos Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kennis , kennes , uitdrukking
, kennes hebbe an iets [O] Iets als zijn eigendom kennen Heb jij soms kennes an die zaddoek? Is die zakdoek van jou? Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
kennis , kênnes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kênnese , - , bekende , (man) kênnes VB: Dè maan ês jaore 'nne kênnes van mich.; kênesse bekende (vrouw) kênnese VB: Dy vroûw ês 'n kênesse van ôs. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kennis , kênnes , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, - , - , kennis , (wetenschap) kênnes VB: De kênnes van good en koed. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kennis , kennisse , zelfstandig naamwoord
, kennis. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kennis , kénnis
, bewustzijn, kennis, bekende , Ónzen Driek hi kènnis èn ’n boeredôchter. Onze Harrie heeft verkering met een boerendochter. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
kennis , kènnis , vrouwelijk
, 1. kennis, wetenschap 2. verkering 3. kennis Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kennis , kinnes , zelfstandig naamwoord
, kinnese , kinneske , kennis Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kennis , kinnes , zelfstandig naamwoord
, verkering Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kennis , kinnes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kinnese , kennis (bekende) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kennis , kinnes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kennis (weten) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kennis , kinnis
, kinnisse , kennis Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |