Woord: kapelaan
|
kapelaan , kappeloan
, kapelaan. Vgl. oa. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kapelaan , keplaon
, kapelaan. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kapelaan , kappeloan , [zelfstandig naamwoord]
, kapelaan. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kapelaan , keplaon , mannelijk
, kapelaan Héj wónt mit de meid op de kaplenie Hij woont met de dienstbode op de kapelaan Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
kapelaan , kabbelaan , zelfstandig naamwoord
, Variant van kapelaan. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kapelaan , kaplaon , mannelijk
, kapläöns , kapläönke , kapelaan. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kapelaan , keplaon
, kapelaan. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
kapelaan , kappeloon
, kapelaan. (priester die samen met een pastoor op de pastorie woont. Ook wel eens ‘herdershond’ genoemd) Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kapelaan , kappelaon
, kapelaan Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
kapelaan , kappelaon
, kapelaan , De pestóór én de kappelaon lóópe aachter ‘t zéllefde vaon. De pastoor en de kapelaan lopen achter de zelfde vlag. Twee handen op één buik. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kapelaan , kapelaon , zelfstandig naamwoord
, de; kapelaan Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kapelaan , keplaon , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, keplëuns , keplëunsje , kapelaan , VB: Groéselt hèt al hil get jaore gèine keplaon mie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kapelaan , kaploon
, kapelaan Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kapelaan , kappelaon , zelfstandig naamwoord
, kappelööntien , kapelaan. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kapelaan , keplôn
, keplòntje , kapelaan Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
kapelaan , keplaon , kaplaon , mannelijk
, kepläöns, kapläöns , kepläönke, kapläönke , kapelaan , Kepläönke deej de mès. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kapelaan , keplaon , zelfstandig naamwoord
, kepläöns , kepläönke , kapelaan Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kapelaan , keplaon , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kepläöns/kapläöns , kepläönke/kapläönke , kapelaan, slechte waar, speklap in pannekoek, eme - make, puberspelletje; kaploan (Nederweerts) kapelaan Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kapelaan , keplaon , kappelaon , zelfstandig naamwoord
, keplòntje , kapelaan; Mandos & Van de Pol, De Brabantse spreekwoorden: de pestoor èn de keplaon lôopen aachter etzèlfde vaon (Pierre van Beek, Tilburgse Taalplastiek '70) die houden er dezelfde principes op na; Cees Robben: 'd'r was is unne kappelaon'; Bont k?plo´.n, zelfstandig naamwoord m. 'keploon', - kaplaan, kapelaan; kappelaon; kapelaan; Cees Robben – Den kapelaon, hij boert mar vort... (19550129) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
kapelaan , keplaon
, kapelaan Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |