Woord: kaduuk
|
kaduuk , kedük
, bouwvallig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kaduuk , keduuk
, kapot, stuk [Oef] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
kaduuk , kaduk
, kadukker, kadukste , afgeleefd, versleten; kapot. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kaduuk , keduuk
, röstig, kalm: hal ów keduuk! (WLD III 1.4, 94) Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
kaduuk , kaduuk , kadoek , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid). Ook kadoek (Zuidwest-Drenthe, zuid) = kapot Dat hej as de jongen der mit speulen Nou is het helemaole kaduuk kedoes (Hgv), Die is kadoek (Flu) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kaduuk , keduuk
, kapot, bouwvallig. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kaduuk , keduuk
, stuk , Dé mooterke dé wèrkt nie mér, dé's keduuk, héij likt óllie, frot'ter mér nie ôn. Dat motortje dat werkt niet meer, dat is stuk, hij lekt olie, doe er maar niets aan. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kaduuk , keduuk , bijvoeglijk naamwoord
, 1. kapot 2. dood Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kaduuk , keduk , bijvoeglijk naamwoord
, bouwvallig , (fr. 'caduc' (enigszins vero) VB: Es dat hoés nog e jaor lèg sjtèit ês 't keduk en kênne ze 't aofbrëke.; kaduuk keduk (fr. 'caduc') VB: 't Hoés ês keduk, 't sjtèit op iénvalle. Zw: Zich keduk hawe: zich kalm houden Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kaduuk , keduuk , bijvoeglijk naamwoord
, kapot (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
kaduuk , kaduuk , keduuk
, 1. kapot, bouwvallig 2. rustig , Det is ein keduke koeaj: dat is een bouwvallig huis. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kaduuk , keduuk , bijvoeglijk naamwoord
, keduke , 1. bouwvallig 2. rustig, kalm: haod dich keduuk – houd je rustig (Frans: caduc – bouwvallig, verzwakt door ouderdom) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kaduuk , kaduuk , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, kapot Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kaduuk , keduuk , bijwoord
, kapot, rustig, versleten Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kaduuk , keduuk , keduukelek , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, "Frans: caduc; bouwvallig, versleten (ook m.b.t. mensen); R-J. 'die is wah kadukelijk'; Daamen - Handschrift 1916: ""kaduk - gebrekkig""; Cees Robben – Ik ben zô keduuk... (19550730); Cees Robben – Hij zaag de gedoentes, vervallen, keduuk (19551119); H. van Rijen (1988): zis en keduukelek ineens ònt wòrre - ze raakt versleten" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |