Woord: intocht
|
intocht , [intrek] , intocht
, intrek; ergens zijn intocht nemen. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
intocht , intoch
, intocht. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
intocht , intóch , mannelijk
, intóchte , intocht. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
intocht , intocht , 0
, intochten , 1. intocht Sunterklaos döt zaoterdag zien intocht in ’t Hogeveine (Hgv), De burgermeester hef zien intocht hölden (Scho) 2. intrek (wp) Hij hef daor zien intocht eneumen zijn intrek genomen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |