Woord: hovenier
hovenier , hovenier
, Moet vroeger de naam voor de warmoeziers en tuinders zijn geweest, blijkens: Hoveniers (of Hoveniersche) Maandag, de eerste dag van de voormalige Utrechtsche kermis, die met den Boerenzaterdag eindigde. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
hovenier , haoveneer
, hovenier. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
hovenier , haoveneier , mannelijk
, haoveneiesj , hovenier. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
hovenier , oeveniêr , zelfstandig naamwoord
, tuinder, van aardbeien, frambozen, bessen. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
hovenier , haoveneer , hôveneer , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, haoveneers/hôveneers , hôverneerke , hovenier , VB: Jaore ês 'r haoveneer gewès bié Gadiot op 't kesjtiel.; hôveneer tuinman (op kasteel bijv.) hôveneer VB: Op 't kesjtiel hawwe ze twie hôveneers ién deens Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
hovenier , oevenier , zelfstandig naamwoord
, tuinder (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |