Woord: hommelen
|
hommelen , hômmele
, donderen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
hommelen , hommeln , [werkwoord]
, te keer gaan. Ze hommeln doar; ‘t is er hommeln = men kijft en twist. , (Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
hommelen , hommele
, onweren. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
hommelen , hómmele
, hómmelde, haet gehómmelt , donderen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
hommelen , hómmele
, doondere. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
hommelen , hommele , werkwoord
, rommelen, geluid van naderend onweer (Eindhoven en Kempenland; Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
hommelen , hommele , werkwoord
, (Nederweerts) rommelen, zacht Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
hommelen , hommele , zwak werkwoord
, Handschrift Daamen 1916: hommelen - Ze zen hiernost an't hommelen (de WC aan 't ruimen) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |