Woord: hees
hees , heestrig , [bijvoeglijk naamwoord]
, heesch. Ook Dre. Fri. heas. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
hees , heesterîg
, heesch, schor in de keel. Gron. hijsterg, Oostfr. Neders. heestrig. Staat voor: heesch-rig, hees-rig, met invoeging der t. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
hees , hees , bijvoeglijk naamwoord
, heesch. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
hees , heis , (lang uitspreken)
, heesch. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
hees , hes
, hees (1895). Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
hees , hees , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, hees Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
hees , heisj
, heisjer, heisjte , hees. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
hees , hesse , hisse
, âchterkânt vánne kni-je. (WLD III 1.1, 113) Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
hees , hés
, hés zin, schor zijn. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
hees , hiesen
, hees. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
hees , hies , heis, hees, heeis, hais , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe) Ook heis (Zuidoost-Drents veengebied), hees (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe), heeis (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), hais (Veenkoloniën) = hees Wat bi’j jao hies hej ’t in de hals? (Sle), Hij is zo hies ie kunden hum niet verstaon (Mep), Wat prat praot die man hees (Rol) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
hees , [kreupelhout] , hees
, kreupelhout. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
hees , hès
, hees, schor. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
hees , heeze
, heideveld met moeras. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
hees , îês
, (Gunninks woordenlijst van 1908) hees Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
hees , hies , hees , bijvoeglijk naamwoord
, hees Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
hees , hèis , bijvoeglijk naamwoord
, hees , VB: Ich heb mêt de vastelaovend te hél gebuelk, ich been gaans hèis woerde. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
hees , hes
, hees Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
hees , ies , (met lange ie) , bijvoeglijk naamwoord
, hees. Ik binne zo ies as wat. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
hees , his
, hees , Ik bén his. Ik ben hees. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
hees , hees
, bos van laag hout, gebied met struikgewas (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
hees , gees , his , bijvoeglijk naamwoord
, hees, schor (West-Brabant); his; hees (Den Bosch en Meierij) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
hees , heis
, heiser, heist , hees , Ein heise kael höbbe. Ein heise stum höbbe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
hees , [hiel van varken] , hieës , vrouwelijk
, hieëze , hieëske , hiel van varken , In ertesop huuertj ein hieëske. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
hees , heîs , heis , bijvoeglijk naamwoord
, heise , hees Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
hees , heîs , bijvoeglijk naamwoord
, hees, schor Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
hees , hêes , bijvoeglijk naamwoord
, hees; WBD III.4:251 'hees' = gedempt (van geluid; Etym.Got.haisa D.heiser, N.hees, T. hêes Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
hees , heis
, hees Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |