Woord: genegen
|
genegen , genaege
, genegen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
genegen , geniäägen
, genegen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
genegen , genegen , [bijvoeglijk naamwoord]
, Ik bin der tou genegen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
genegen , geneang , bijwoord
, genegen. Eenn geneang wean, iem. wel mogen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
genegen , genaege
, genaegender, ’t genaegenste , genegen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
genegen , genegen , genègen
, Ook genègen (Zuidwest-Drenthe, zuid) = genegen. Zie waren mie wal genegen (Bov) 2. bereid Bin ij wal genegen um je daor met te bemuien? (Oos), Hij was genegen um dat karweigien op te knappen (Vle), Hij was der niet tou genegen te betaolen (Ros) 3. van plan (Zuidwest-Drenthe, zuid) Ik ben echt niet genègen oe ien de steek te laoten (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
genegen , genèègn
, genegen. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
genegen , genëge , bijvoeglijk naamwoord
, genegen , VB: Ich been waol genëge vuur dich te hélpe ömdat v'r aw vrön zién. Zw: iemand genëge zijn: mêt 'nne iénzitte Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
genegen , genaege
, genegen , Zie waas altied genaege óm get vuuer emes te doon. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
genegen , genaege
, genegen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |