Woord: fiemel
fiemel , fiemel
, Enne fiemel hebbe, een beetje verwaand zijn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
Fiemel , Fiemel , [toponiem]
, gehucht bij de Punt van Reide. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
fiemel , fiml , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, fimln , fimlken , knoop van wit bot Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
fiemel , [tic] , fiemel
, fiemels , fiemelke , 1. tic 2. een klein beetje , Doe höbs eine fiemel! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |