Woord: ereboog
ereboog , ierebaog
, eerenboog. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
ereboog , eerebaoch , mannelijk
, eerebäöch , erepoort. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
ereboog , ieërebooch
, versiering door buurt bij bijv. een priesterfeest. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
ereboog , ereboage
, ereboog. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
ereboog , ereboog , 0
, ereboog Mit feest hew een mooie erebaoge op ebouwd (Zdw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ereboog , [als eerbewijs opgerichte boog] , erebaoge , zelfstandig naamwoord
, ereboog. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
ereboog , [ereboog] , ieërebaog , mannelijk
, ereboog , De naober maakdje einen ieërebaog ane kirk. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |