Woord: duizelig
|
duizelig , duuzĕlĕch
, dronken. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
duizelig , duuzelig
, duizelig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
duizelig , doezelg , doezelk , [bijvoeglijk naamwoord]
, duizelig. || dwielerg; kòlderg; wielewoaleg; zoezeg; zoezerg Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duizelig , doesleg , doezeg
, duizelig Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
duizelig , duuzelich
, duuzeligger, duuzelichste , duizelig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
duizelig , dazelig
, ni vâst in ów bewaeginge. Heej stóng te dazele óp zien biën. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
duizelig , doezelig , duzelig
, In bet. 1. ook duzelig (Zuid-Drenthe) = 1. duizelig De hiele dag bin ik al hol in de kop en ok mangs duzelig (Pdh) 2. slaperig, suffig (Zuidwest-Drenthe, zuid) Wij hebt hum wakker emaakt, hij keek wel zo doesterig, ...doezelig (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
duizelig , doezelig , dôêzelig
, (Kampen) duizelig. Ook: dôêzelig (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
duizelig , duzelig , bijvoeglijk naamwoord
, duizelig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
duizelig , duzelig , duzeltig , bijvoeglijk naamwoord
, duizelig , VB: Nao de ieste segrêt wäor Pieke gaans duzelig ién z'nne kop.; duzeltig Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
duizelig , duzelig , bijvoeglijk naamwoord
, duizelig, draaierig. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
duizelig , duzelig , bijvoeglijk naamwoord
, duzelige , duizelig ook dul Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duizelig , duûzelig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, duizelig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duizelig , dèùzeleg , bijvoeglijk naamwoord
, duizelig; WBD III.1.2:222 'duizelig' = duizelig; WBD III.1.2:224 'duizelig zijn' = duizelig zijn Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
duizelig , du~zelig
, duizelig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |