Woord: drolletje
|
drolletje , drölke
, haarwrong van vrouwen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
drolletje , drollies , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, sufferd Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
drolletje , dròlleke , zelfstandig naamwoord
, drolletje. 1. Kooswoordje voor een klein kind. “Gè zèt oma’s drölleke war?”2. Benaming voor suikerbroodje met kaneel dat in het verhuld taalgebruik “bolus” heet. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
drolletje , drölleke , zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
, van ‘dròl’; als koosnaam voor kleine kinderen; drolletje; Cees Robben – Ze slaope daor, de dröllekes/ In beddekes... as möllekes... (19580531); Dialectenquête 1876 - drulleke (u = fr. oeu); Jan Naaijkens - Dè's Biks - 1992 – ; drölleke - drolletje; kooswoord; benaming voor suikerbroodje met kaneel; Bosch drùlleke - klein persoon (ook liefkozend), kleine drol Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |