Woord: drankje
drankje , drenkske
, medicijn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
drankje , druenkn , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, drankje Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
drankje , dränkie
, drankje. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
drankje , draankien , 0
, draankies , drankje Dat drankie meui drekt nao het eten innemen (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
drankje , draankien , zelfstandig naamwoord
, et; geneesmiddel in de vorm van een drankje Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
drankje , [drankje (medisch)] , gedrank , gedränkie
, drankje (medisch). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
drankje , [drankje] , drenkske , onzijdig
, drankje, borreltje, hoestdrankje Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
drankje , drênkske
, drênkskes , (verkleinwoord) medicijn (huis)arts Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |