Woord: doodskop
doodskop , doeëdskop
, doodshoofd. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
doodskop , dootskop , mannelijk
, dootsköp , dootsköpke , doodshoofd, akelige kerel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
doodskop , doedskop , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, doedsköp , doedsköpke , doodshoofd , scheldwoord (bep scheldwoord); doedskop VB: Dèn doedskop heult dich 't blood oonder d'n nëgel vandan) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
doodskop , dodskòp , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, doodshoofd (onzijdig); Cees Robben – D’n dôôdskop (19590912); Interview Jolen - 1978 - “…zon ding, zon bôomstammeke, zo dik…zo dik èn dan die èn daor stond de…latje, dikke latjes teegenaon, war, meej en kröske derop òf de êen òf de aandere òf en dodskòp!” (transcriptie Hans Hessels, 2013) [bedoeld is: een wèpke, ofwel busselke] Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |