Woord: deem
deem , diëm
, tepel van een koe. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
deem , deem , mannelijk
, speen, tepel, koeienuier Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
deem , daem , vrouwelijk
, daeme , haarstreng; speen. Köm dich dien daeme éns oet: kam je haar eens netjes. Ao Sjantou, die kou haet dikke daeme: O Sjantou, die koe heeft dikke tepels. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
deem , deem
, tepel ván en koeweëer; fig: dát is meej ennen deem! Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
deem , deem
, tepel van de merrie. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
deem , deem
, tepel. Veer deme haed de koew, már oewië de geit már twië. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
deem , dèm , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, dème , - , tepel , (van melkvee) dèm VB: De koo hèt zich op hëur dème getroëje, ze ês gaans gesjëurd. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
deem , deem , zelfstandig naamwoord
, speen (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
deem , [speen ] , dieëm , vrouwelijk
, dieëme , dieëmke , speen aan de uier van de koe , Die koe haet ein dieëm te väöl. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
deem , deem , zelfstandig naamwoord
, deme , deemke , tepel, speen van een koeienuier Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
deem , deêm , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, deême/dieëme , deêmke , (Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels) koeientepel; dieëm(Weerts (stadweerts)) koeientepel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
deem , daem
, daeme , dimke , speen (koe) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |