Woord: kotelet
|
kotelet , kortelet
, cotelet. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kotelet , kortelêt , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, kortelêtte , kortelêtsje , kotelet , VB: Dy kortelêt kêns te bëter e päor oor laote braoje, daan wörd ze lekker sommig; karbonade VB: Dy kortelêt môt e rensje vêt aon hebbe, dat mak ze lekker sommig.; kortelêtte, kortelêtte van 't sjtèlke steelcarbonade kortelêtte van 't sjtèlke Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kotelet , kortelèt , vrouwelijk
, kortelètte , kortelètje , kotelet Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kotelet , kórtelèt , zelfstandig naamwoord
, kórtelètte , kórtelètje , kotelet Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kotelet , kortelèt , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, kortelette , korteletje , varkenscotelet Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kotelet , kòrtelèt , zelfstandig naamwoord
, plur. koteletten; Van Frans 'côtelette', met hypercorrecte r van 'kort'. Cees Robben – As ik vruuger uit de naachtmis kwaam stond ’t kenèèn al te pruttele en lagen de kortelette in de pan te kiskassen... (19691212); Vur heur allêen hasse un kòrtelètje gebakken. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007); Goem. KOTELET - kot?lét of kort?lét; Antw. KÖRTELET znw.v. - verkensribbetje, Fr. côtelette; WNT KOTELET - rib met vleesch v. bep. soorten slachtdieren Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
kotelet , kortelette
, bakkebaarden Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |