Woord: blinken
|
blinken , blinke
, blink, blinks, blink, blônk, geblônke , blinken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
blinken , blinken , [werkwoord]
, blonk, blonken. ‘t Is aal gain gòld wat ter blinkt. ‘t Begunt te blinken = ‘t wolkendek breekt. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
blinken , bleenkn , sterk werkwoord
, 1e persoon enkelvoud verleden tijd: bluenk, verleden deelwoord: ebleunkn , blinken Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
blinken , blinke
, blinkde, haet geblink , blinken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
blinken , blinken , sterk werkwoord, onovergankelijk
, blinken, glanzen Wat lig daor in de zun te blinken (Sle), Hij wil er bovenoet blinken uitblinken (Bov), Wat blunk die zun vanmörgen (Pdh), Het blinkt as gold, ... rood kèuper, ... witgold in de zunne (Hgv), ... zulver (And), Het blönk as een spiegel (Ruw), ... as een hondekeutel in het duustern (Vtm), ... in de maoneschien (Row) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
blinken , blinken
, blinken Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
blinken , bleenke , werkwoord
, bloonk, gebloonke, bleenkenterre , blinken , VB: 't Hoés bleenk weer wie 'nne sjpiégel.; glanzen VB: 't Hoés bleenk weer wie 'nne sjpiégel.; glimmen (zie glanzen); kraakhelder (kraakhelder zijn) bleenke wie 'nne sjpiégel VB: Zo, noé bleenk de kuüke weer wie 'nne sjpiégel naodat ich ze 'ns good gesjrôb heb. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
blinken , blinke
, blinktj, blónk, geblónke , blinken, glanzen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
blinken , blînke , werkwoord
, blînktj, bloonk, gebloonke , blinken Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
blinken , blinke
, blinke as ’n hondekullechie, dâ vertind is in de maneschijn, erg glimmen Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
blinken , blinke , sterk werkwoord
, blinken; B blinke - blonk - geblonke; CH Et blinkt as Almkèèrk dè verroest ómviel .Miep Mandos-v.d. Pol - Aantekeningen Brabantse spreekwoorden: Et blinkt as en haonekulleke .Boutkan - blinke - et blingt (blz. 27); A.P. de Bont, Dialect v. Kempenland (1958): st.ww. intr. - blinken .J. Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect (1899): BLINKEN - doen blinken, doen glanzen met er over te wrijven. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |