elektronische Woordenbank van de Nederlandse dialecten (eWND)

Woord: bedriegen 

bedriegen , bedrieegen , bedreegen , sterk werkwoord , bedriegen.
Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak
bedriegen , bedreugen , bedrogen*.
Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985)
bedriegen  , bedreege , bedreeg, bedrügs, bedrüg, bedroog, bedraoge , bedriegen.
Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo.
bedriegen , bedreigen , bedröug, bedräägen; dů bedrögst, hei bedrög , bedriegen
Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen
bedriegen , bedraigen , [werkwoord] , Ik bedraig, doe bedrogst, hai bedrogt; (Hogelanden W.) doe bedrugs, hai bedrugt; ik bedroog, heb bedrogen! , bedriegen. Spr. Mainen het ‘t òl wief bedrogen! Hai hangt van laigen en bedraigen te hoop (te hobe).
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
bedriegen , bedreeng , sterk werkwoord , 1e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: bedreege, 2e persoon: bedreengt, 3e persoon:
Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl.
bedriegen , bedreige , bedrooch, haet of is bedraoge , bedriegen.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam
bedriegen , bedrieng , bedreug, bedröang , bedriegen.
Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte
bedriegen , bedriegen , bedreigen, bedregen, bedraigen, bedreeigen , (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook bedreigen (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), bedregen (Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe), bedraigen (Veenkoloniën, Kop van Drenthe), bedreeigen (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe) = 1. bedriegen Ik had nooit dacht dat hie mij bedreug (Emm), Hij bedrug je, waor ie bijstaot (Bei), As er een veenput was, die je bedreug, dan was het niet best niet aan de verwachtingen voldeed (Vtm), Hij döt niks as liegen en bedriegen (Oos) 2. ontrouw zijn Hij bedrug zien vrouw al joren, man der is gieneine, dei het heur vertelt (Bco) 3. (wederk.) zich verkijken (ti) ...kiek oet dien ogen heur en bedrieg dij der nou niet op (ti) *Aj een Jeude bedreeigen willen, moej een Drent metnemen (Vri), zie ook bedondern
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum
bedriegen , bedrîêgen , bedrîêgt, bedreug, bedreugen, bedreugen , bedriegen
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen
bedriegen , bedriegn , ik bedriege / bedreuge; iej bedrieg / bedreugn; ieluu bedrieg / bedreugn , 1. bedriegen. Ik heb bedreugn. Ik laote mien niet bedriegn. 2. vergissen. As ik mien niet bedriege, dan hef hie an die schimmel‘'n heel bes peerd etröffm.
Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde.
bedriegen , bedriegen , werkwoord , 1. belazeren, misleiden 2. ontrouw zijn (aan iemand)
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.
bedriegen , bedrege , werkwoord , bedroëg, bedroëge , bedriegen , (afw. vormen o.t.t. dich bedrûigs, hër bedrûig) Zw: De wèreld wêlt bedroëge zién. Zw: Dè lûig, dè bedrûig: een leugenaar is ook een bedrieger.
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt
bedriegen , bedrege , ich bedreeg, doe bedruugs, hae bedruugtj, zie b , bedriegen , Eine dae luugtj, dae bedruugtj en dae steultj ouch. Ich bèn bedroeage oetgekómme. Lege en bedrege.
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn
bedriegen , bedrege , werkwoord , bedruugtj, bedroeëg, bedroeëge , bedriegen
Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel.
bedriegen , bedreêge , werkwoord , bedruugtj/bedrugtj, bedroeëg/bedroog, , bedriegen, bedriegen
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.
bedriegen , bedriege , sterk werkwoord , bedriegen; B bedriege - bedrôog - bedrooge; bedrôog; verleden tijd van 'bedriege'; bedroog
Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant
bedriegen , bedraege , bedriegen
Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. +


<< vorige pagina

Gelieve als bronverwijzing te gebruiken:
Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2015-), eWND, op ewnd.ivdnt.org,
gehost door het Instituut voor de Nederlandse Taal