Woord: allicht
|
allicht , allig
, zeer waarschijnlijk. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
allicht , allicht , [bijwoord]
, allicht. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
allicht , allich
, allicht. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
allicht , allicht , bijwoord
, allicht Hie zal allicht niet vro weer kommen, want het is een heel end weg (And), Allicht, dat is nogal wiedes (Flu), Allicht zal de meester het wel waiten (Eco), Dan meent zo’n vrömde allicht dat... (ti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
allicht , allicht
, gemakkelijk, natuurlijk. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
allicht , allichte
, twee betekenissen: waarschijnlijk en vanzelfsprekend. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
allicht , alliecht
, vanzelfsprekend , Alliecht zal ik vur èùw ‘n haffel rietsegaore afsnéije, b’óns stôn’ner zat. Vanzelfsprekend zal ik voor jou een aantal lisdodden afsnijden, bij ons staan er genoeg. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
allicht , allicht , allichte
, 1. waarschijnlijk; 2. vanzelfsprekend. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
allicht , allich , allicht
, allicht, natuurlijk , Mèt zoeaväöl minse bie-ein is t’r allich(t) eine dae get te knotere haet. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |