Woord: afbrokkelen
|
afbrokkelen , aafbrokkele
, met stukken afvallen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
afbrokkelen , aafbrökkele
, brökkelde aaf, haet of is aafgebrökkelt , afbrokkelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
afbrokkelen , ofbrokkeln , zwak werkwoord, onovergankelijk
, afbrokkelen De muur brokkelt hielmaol of (Bui), Dat peerd brokkelt de hoeven of (Man) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afbrokkelen , òfbròkkelen
, afbrokkelen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |