Woord: aantonen
aantonen , aantuine
, tuin, tuins, tuint, tuinde, getuind , aantoonen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
aantonen , aanteunen , aantonen , [werkwoord]
, aantonen. Dat kin e ja nooit aanteunen = bewijzen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
aantonen , antuenn , werkwoord
, bewijzen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
aantonen , aantuine
, tuinde aan, haet of is aangetuint , aantonen, zie het oudere: waormaake. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
aantonen , anteunen , zwak werkwoord, overgankelijk
, aantonen Hie möt eerst mar ies anteunen dat e dat niet daon hef (Sle), Ik kan het wal antonen; het stait zwart op wit (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
aantonen , antonen , anteunen , werkwoord
, aantonen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
aantonen , añtôône , werkwoord
, tôôn an, tôônde an, añgetôônd , aantonen, bewijzen Je mottet kenne añtôône Je moet het kunnen bewijzen Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
aantonen , aontûine , werkwoord
, tûinde aon, aongetûind , aantonen , VB: Dat hër dat gedoën hèt, dat zals te toch môtte aontûine. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
aantonen , anteunen , werkwoord
, aantonen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
aantonen , [aantonen] , aantuine
, aantonen, bewijzen , Tuin mer ins aan det ’t zoea is. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |