Woord: aanstaande
|
aanstaande , aanstaonde
, b.v. naaste week. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
aanstaande , aanstoande , [zelfstandig naamwoord]
, aanstaande. Zien aanstoande was bie hom. Zien verloofde (Westerkwartier). , uit de Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
aanstaande , ánstaonde , mannelijk
, aanstaande, verloofde Hùrren ánstaonde is mölder. Haar verloofde is molenaar. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
aanstaande , anstaonde , anstaande
, Ook anstaande (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidwest Drenthe, noord) = aanstaande, komende Anstaande zaoterdag gaot wij een dag uut (Coe), ’n Anstaonde maendag wil hij komen (Die), Die kou is anstaonde kalft gauw (Ros), De trouwerije is anstaonde (Smi), Dit is mien anstaonde vrouw (Oos), …anstaonde schoonzeune (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aanstaande , anstaonde , 0
, anstaonden , aanstaande, verloofde Mien dochter heur anstaonde drag ein baord (Pei) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aanstaande , anstaonde , bijvoeglijk naamwoord
, komende (zaterdag, bijv.) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
aanstaande , anstaonde , zelfstandig naamwoord
, toekomstige echtgeno(o)t(e) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
aanstaande , anstaonde , zelfstandig naamwoord
, de; aanstaande vrouw, man Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aanstaande , anstaonde , bijvoeglijk naamwoord
, 1. komende, aanstaande 2. toekomstig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aanstaande , aonsjtaonde , bijvoeglijk naamwoord
, aanstaande , VB: aonsjtaonde zoondig goën v'r nao Lûik nao de Foire. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
aanstaande , [komende] , aanstaondje
, aanstaande, komende Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aanstaande , aanstaondje , mannelijk, vrouwelijk
, verloofde Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aanstaande , aanstaonjdje , zelfstandig naamwoord
, aanstaonjdjes , aanstaande, verloofde Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aanstaande , ònstònde , bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord
, aanstaande; WBD III. 2. 2:84 'aanstaande' = jongen met wie een meisje verkering heeft; idem = meisje met wie een jongen verkering heeft Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |