Woord: bonken
|
bonken , bōnken
, akkers, strooken gronds, waarin de opstrekkende veenplaats wordt afgedeeld door greppels, rechthoekig met die welke de plaatsen zelve scheiden. Zie: bonkaarde. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
bonken , bōnken
, (bijvoeglijk naamwoord) ook bōtten = van been; ʼn bōnken hecht, lepeltje, rinktje, bieterke, enz. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
bonken , bonken , [bijvoeglijk naamwoord]
, van been. n Bonken hecht aan ‘t mes. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
bonken , bonken , [werkwoord]
, ‘t bovenste veen loshakken en verwerken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
bonken , bónke
, bónkde, haet of is gebonk , bonken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
bonken , bonksen
, bonksen, ebonkst , bonken, botsen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
bonken , bonken , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. bonken Het pèerd bonkt tegen de deur an, die hef moek an de bienen (Sle), Het haart bonkte mij in de keel (Erf) 2. de bovenste veenlaag verwijderen Vrouger gungen ze bie winterdag hen bonken (Bov), Ik mot dei putte eerst bonken (Bco), Het bonken gebeurde in de harfst (Dro), zie ook ofbonken Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bonken , ponken , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drents veengebied) = zwaar vallen Hij ponkde op de grond (Bco), z. ook pompen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bonken , bónkte
, botste , Héij bónkte meej zun'ne waoge teege de muur ôn, daor hit'tie veul stèlles meej gehad. Hij botste met zijn auto tegen de schuur aan, daar heeft hij later veel trammelant mee gehad. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
bonken , bonken , werkwoord
, 1. afbonken 2. hard stoten, hard, bonkend slaan 3. hetz. als ofkloppen, bet. 2 Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bonken , boonke , werkwoord
, boonkde, geboonk, boonkenterre , bonken , VB: Z'n hert boonkde wie 'r op d'n oétsjläog van z'n ekzäome zaot te waachte. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
bonken , boenkse
, bonken. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
bonken , [kaartspel] , bónke
, bonzen, eenvoudig kaartspel , Óp de deur bónke. Op de deur bonzen. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
bonken , bongsen , bonksen
, bonken, boengsen (Apeldoorn). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
bonken , bonken
, stampen. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
bonken , bónke
, bónktj, bónkdje, gebónktj , bonken, heel hard kloppen , Hae bónkdje oppe duuer omdet t’r brandj waas. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |