Zwartsluis

11. "Der was een man die twie zeuns adde", vertöl Jezus.

12. "Vader", zeeg de jongste teeng um, "Geef mi'j dat gedeelte van oen arfenisse woar ik as kiend recht op ebbe." Toen verdeeln de vader de ele boel onder zien beide zeuns.

13. Een dag of wat laatr zettn de jongste zeune zien porsie umme in geld en gunk op reize noar een laand varre uut de buurte. Doar meuk i'j der een pottien van en jeug der alles in rappigeid deur.

14. Toen e de ele boel op emaakt adde kwaamp der een slimme ongersnood in dat land en i'j kreeg an alles gebrek.

15. Der zat niks aanders op umme zich an te bien bi'j een boer woar ie de varkns mos verzorgn.

16. Mar al te graag ad e mit de varkns mee egeetn, mar et worde um niet egund.

17. Op dat oongblik kwaamp ie tut aandere gedachtn en zeeg bi'j zichzölf: Alleman thuus ef zat te eetn tut et warkvolk toe, en ik vergoa van onger.

18. Ik goa terogge noar mien vader en zeegge teeng um: Vader ik bin mi'j koomm te misgoan teeng God en teeng oe.

19. Ik ebbe gien recht meer umme oen zeune te weezn, doe mar net as ik iene van oen warkvolk binne.

20. I'j gunk voort mar op pad terogge noar zien vader. I'j was nog een knap ende van uus toen zien vader um zag koomm en diepe medeliedn kreeg. I'j leup zien zeune inteeng, sleug zien arms umme de skolders en gaf um een kus.

21. Vader", zeeg zien zeune, "ik binne mi'j koomm te misgoan teeng God en teeng oe. Ik ebbe gien recht meer umme oen zeune te weezn.

22. Mar de vader zeeg teeng zien warkvolk: "Maak voort! Aal zien beste pak en trek um dat an, doe een rink an zien vinger en de goeie skoenn an zien voetn.

23. Aal mi'j et mestkalf uut de stal en goa et slachtn.

A'j kloar bin goan wi'j eetn en viern wi'j feest.

24. Want disse zeune was veur mi'j dood mar is weer tut leevn ekoom, i'j was veur mi'j verleurn mar 'k ebbe um weer evunn. En zie begonn mit feestviern.

25. Zien olste zeune was op 't laand an 't wark. Toen e kloar was en weer op uus an gunk eurn e dat der op meziek edaanst worde.

26. I'j reup der iene van 't warkvolk en vreug of der wat aparts te doende was.

27. Oen breur is terogge, zeeg die, en oen vader ef een kalf veur um loatn slachtn umdat ie weer gezond en wel terogge ekoomm is.

28. De olste zeune worde roaznd en vertiktn et umme noar binn te goan. Toen kwaamp zien vader noar buutn en prebeern um tut aandere gedachtn te brengn.

29. Mar i'j wol niet lustern en zeeg: "Oeveule joarn wark ik now al veur oe en ik ebbe altied precies edoan wa'j ezegd ebbn. Wat ebbe ik van oe ekreeng? Nog gien bokkien umme een feessien te viern mit mien moatn.

30. Now die jungste zeune van oe, die oen geld ef zittn opmaakn mit lochte vrouwn, terogge is ekoom, ebbe ie veur um ons beste kalf loatn slachtn.

31. "Mar mien jonge", zeeg zien vader, ie bin al zien leevndaang bi'j mi'j ewest en alles wat van mi'j is dat is ook van oe.

32. Loatn wi'j dan saamm feest viern en bliede weezn, want oen bruur was ummers dood en now leeft ie weer. I'j was veur ons verleurn mar is weer terogge evunn.