Home

Kats

Zeeland

11. En ie zei: Iemand oa twi zeunen.

12. De jongste van de twêêë zei tot z'n voader: Voader, heef mien mun dêêl van ons vermeugen, dat mun toekomt. En ie verdêêlde het bezit onder der tweeên.

13. E 'n paer daehen laeter verkocht de jongste zeune oales, en hing op reis nae 'n vâr land, en ie verkwiste êêl z'n vermeuhen in 'n leven van overdaed.

14. Toen atten der oales deuhedrooid en verkwist oa, kwammer 'n zwaere ongersnôôd over dat land, ê 'nie behon hebrek te lieën.

15. E'nie trokker op uut, en smeekte bie êên van de burhurs van dat land om werk, en di konnen nae 't land om z'n vârekes te hoeden.

16. E'nie wou hraeg z'n buuk vulle mee 'te schââlen die de vârekes aete, mè di was hin mens die asse an zun haf.

17. Toen kwammen wee tot inzicht en zei tot z'neihe: Oevee errebeiers van mun voader die'è brood in overvloed, ennik komme ier om van de nongher.

18. Ik zal opstae e'nae m'n voader hae, en zéhe: Voader, i'ke hezondegd tehen de de nemel en voo joe.

19. Ik bin nie mi waerd joe zeune te êêten, stel mien mè heliek mee êên van je errebeiers.

20. En'ie ston'dop en kêêrde nae z'n voader vrom. En toe'nie nog vârof was, zag z'n voader den ankomme en ie wier mee ontfaareming bewohe. E'nie lieppen tehen, viellen om de nols en kuste dun.

21. E'nie zei tot z'n: Voader, i'kè hezondegd tegen de nemel en voo joe, ik bin nie mi waerd joe zeune te êêten.

22. Mè de voader zei tot z'n slôven: Brieng vlug z'n beste pak ier, en trekten tan en doetten un rink an z'n nand en schoenen an z'n voeten.

23. E'nael 't hemeste kalf en slachtet, en laete men un fêêstmael ouwe.

24. Want mun zeune ier was dôôd en is wee levend gehôôre, ie was verlore en is gevonde. En ze behonne fêêst te vieren.

25. Z'n oudste zeune was op 't land en toe'nie dicht bie uus kwam, ôôrde ie meziek en dans.

26. En ie riep êên van de knechs biezzen en vroeg, wat ofter te doeën was.

27. Die zei tehen z'n: Je broer is vrom gekomme en je voader ei 't gemeste kalf laete slachte, om datten gezond en wel wee vrom hekomme'nis.

28. Mè ie wier bôôs, en wilde nie nae binnen hae. Toen kwam z'n voader nae buuten en drong biezen an.

29. Mè ie antwoordde en zei tot z'n vaoder: Kiek, ik bin â zôvee jaeren bie'je in je dienst, en nôôit ek je heboden overtreeë, mè mien eië nog nôôit un heitebokje heheve, om mee mun vrienden fêêst te vieren.

30. Mè noe attie zeune van joe hekomme'nis, die a'je bezit opgemââk'teit mee slechte vrouwen, noe ei jie voo zien ut beste kalf laete slachtte.

31. Doch ie zei tot z'n: Kind jie bin oaltied biemen en oal 't miene is ok 't joewe.

32. Men moste fêêstviere en vroluk weze, want je broer ier was dôôd, en is levends gehôôre, ie was verlore en is gevonde.

Notes of the editor

Kloeke code: I 68

This translation corresponds with the 1874 translation nr.: 140

To be found in 1874 dialecticon vol. II, p. 198-201

Name of the dialect in the 1874 dialecticon: Noord-Beveland

This dialect is a representative of the region: Noord-Beveland

De nieuwe Winkler