Home

Huizen

Noord-Holland

11. En Hij zai: Iemand had twee jonges.

12. De jongste joôn zai teugen z'n vader: Vader, geef mijn 't deêl van ons bezit, dat an mijn tookomt. En hij verdeêlde 't onger die twee.

13. Een paar dagen later zette de jongste joôn alles om in geld en gung op rais naer een veér langd waar die alles deurdraeide in een liederlijk leven.

14. Too die alles d'r deur ê jeugen had, kwam d'r een vreselijk honger in dat langd en hij begon armeui te lijen.

15. En hij truk d'r op uit en drung z'n aigen op an eên van de minsen van dat langd en dee stuurde um naer een stuk langd om op z'n varkes te passen.

16. En hij wou z'n buik vol eten mot de schellen uit de varkestrog, mar niemand gaf ze an um.

17. Too kwam die tot z'n aigen en zai: Een heêleboel knechsen van m'n vader hemmen broôd genog en ik vergae van de honger.

18. Ik zal opstaen en naer m'n vader gaen en teugen 'm zeggen: Vader, ik heb ê zundigd teugen de Heere en teugen jou.

19. Ik bin 't nijt meer waerd een joôn van je te wezen; zet mijn mar op dezelfde plak as eên van je knechsen.

20. En hij stung op en gung naer z'n vader vrom. En too die nog een aainde weg was, zag z'n vader um al ankommen en had mot 'm te doôn.

21. En de joôn zai teugen um: Vader ik heb ê zundigd teugen de Heere en teugen jou, ik bin 't nijt meer waerd om een joôn van je te wezen.

22. Mar z'n vader zai teugen de knechsen: haal gauw 't beste pak hier en klee um an en doô een ringe an z'n vinger en schoônen an z'n beênen.

23. En haal 't beste kalf en slacht 't, en laeten we een feestmael hemmen mot mekaar.

24. Want m'n joôn was doôd en is weer léved ê wurren, hij was verleuren en is ê veunden. En ze gongen mot mekaar feestvieren.

25. Z'n oudste joôn was op 't langd en too die dichter op huis an kwam too hoorde die muziek en gedans.

26. En hij riep eên van de knechsen bij um en vreug, wat ter an de hangd was.

27. En dee zai teugen 'm: Je breur is thuis ê kommen en nou het je vader 't beste kalf laeten slachten, omdat tie um gezongd en wel vrom ê kregen het.

28. Mar hij wurde kwaad en wou nijt naer binnen gaen. Too kwam z'n vader naer buiten too en dee op 'm an.

29. Mar hij gaf angtwoord en zai teugen z'n vader: Kijk, heêl vuul jaren hem ik vur je ê werkt en nooit hem ik wat verkeerds ê daen, mar mijn hem je nog nooit een gaitebokkie ê geven om mot m'n kammeraas feest te vieren.

30. Mar nou die joôn van je thuis ê kommen is dee alles d'r deurêdraeid het mot slechte wijven, hem je vur hum 't beste kalf laeten slachten.

31. Mar hij zai teugen 'm: Joôn, jij binnen altijd bij m'n en al wat van mijn is is ok van jou.

32. We mozzen feestvieren en blij wezen, want je breur hier was doôd en is weer léved ê wurren, hij was verleuren en is vrom ê veunden.

Notes of the editor

Kloeke code: E 127

This translation corresponds with the 1874 translation nr.: 118

To be found in 1874 dialecticon vol. II, p. 100-104

Name of the dialect in the 1874 dialecticon: Huizen

This dialect is a representative of the region: Huizen

De nieuwe Winkler