Van Gri. chloros 'helder groen, fris groen, teer, jong, bleek', personificatie van de lente. De naam Chloris komt voor als die van de vrouw van Zephyros (de god van de zuidwestenwind). Zij is de godin van de bloemen (bij de Romeinen: Flora). Verder is het de naam van de dochter van Niobe. Oorspr. heette zij Meliboia, maar zij werd Chloris, 'de bleke', genoemd, toen haar kleur van schrik veranderde omdat Apollo en Artemis alle kinderen van Niobe behalve haar en haar broer hadden gedood. Als meisjesnaam komt Chloris al voor bij de Latijnse dichter Horatius. Waarschijnlijk onder invloed van de pastorale poëzie werd de naam in de 17e en 18e eeuw weer bekender, maar nu als de naam van een jonge man (men denke aan de 'Bruiloft van Kloris en Roosje', vanaf de 18e eeuw na de opvoering van Vondels 'Gijsbrecht' gespeeld).