Woord: zatvreter
|
zatvreter , zaatvraeter
, iemand die goed eten, niet genoeg vindt. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zatvreter , zátvraeter
, iemes deen ni alles lust, már wál veul ópschöpt; profiteur. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
zatvreter , zatvreeter , zelfstandig naamwoord
, rijkaard (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
zatvreter , [persoon die nooit genoeg krijgt] , zaatvraeter , mannelijk
, iemand die nooit genoeg krijgt; iemand die niets uitvoert, verkeerde dingen doet Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zatvreter , zaatvraeter , zelfstandig naamwoord
, zaatvraeters , zaatvraeterke , 1. lamlendeling 2. iemand die zich ongans eet Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zatvreter , zátvraeter
, lekkerbek Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |