Woord: wrijven
|
wrijven , vrieven
, wrijven, en: wrijving; schrieven en vrieven = schrijven en wrijven. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
wrijven , vrieve
, wrijven. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wrijven , vrieven , [werkwoord]
, Ik vrief, doe vrifst, hai vrift; ik vreef, heb vreven. , wrijven. Ain wat onder neus vrieven. Aan n smerege poal kin ie joe nait schoon vrieven. || poal Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wrijven , vriewn , sterk werkwoord
, 3e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: vrif, 1e persoon enkelvoud verleden tijd: vreef , wrijven Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
wrijven , vroive , werkwoord
, Wrijven. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
wrijven , vrieve
, vreef, haet of is gevreeve , wrijven. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wrijven , wriem , vriem
, wreef, ewreem; vreef evreem , wrijven. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
wrijven , wrieven , vrieven , sterk werkwoord, overgankelijk
, Ook vrieven = wrijven Hij wreef net zo lang tot het blödde (Sle), De kaolde bienen warm wrieven (Oos), Ik mout de stoulen nog wrieven in de was zetten (Erf), Wrief die nich in de ogen! (Nsch), Hij wreef hum ien de haanden, het gunk hum naor de zin (Ruw), Dat holt is zo molmig, ie kunt het zo oet mekaar vrieven (Bov), Hij mus zuch nog even mit de lappe um de kop vrieven even vluchtig wassen (Ros), Ik wil even dat smèer van het glas ofwrieven (Wee) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wrijven , vrijven
, wrijven. (vrijf, vrif, gevrivven). Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
wrijven , vrîêven
, wrijven Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
wrijven , vrievm
, wrijven. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
wrijven , wrieven , vrieven , werkwoord
, 1. wrijven: krachtig langs elkaar strijken 2. met een krachtig strijkende beweging in, op iets aanbrengen 3. fijnwrijven Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
wrijven , vriéve , werkwoord
, vrèf, gevriëve , wrijven , (afw. vormen o.t.t dich vryfs, hër vryf, dier vryf, geb. wijs mv, vryf). VB: Vriéf 'ns uüver d'n sjoon vuur dats te nao de resepsie gèis. Zw: Es dy mer kênt vriéve: gezegd van vrouw met 'pôtskréngde'. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wrijven , vrèìjve
, wrijven Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
wrijven , vrieven , werkwoord
, vrif/vrieft, vreef/vrieven , wrijven. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
wrijven , vrieve
, vrieftj, vreef, gevreve , wrijven , Det mós se ’m mer ins good ónger die naas vrieve. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wrijven , vrieve , werkwoord
, vrieftj, vreef, gevreve , wrijven Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wrijven , vriêve , werkwoord
, vrieftj/vriftj, vrieëf/vreef, gevrieëve/gevreve , wrijven Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wrijven , vrèève , sterk werkwoord
, wrijven; B vrèève - vrêef - gevreeve; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - ; st.ww. (verleden tijd ook 'vreefde') tr. ‘vrijven' - wrijven; WNT VRIJVEN = wrijven Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
wrijven , vrie~ve
, vraef – gevraeve , wrijven Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |