Woord: wijsvrouw
|
wijsvrouw , wiesvrouw
, baker. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wijsvrouw , wiesvrou , vrouwelijk
, wiesvroue , vroedvrouw. Wie raar ’t zich ouch aanheurt, meh veer haue veur den oorloch hie eine man, dao zachte ver “de wiesvrou” taenge: zo raar als het ook klinkt, maar voor de oorlog 1940/45 woonde in Sittard een man, die de bijnaam had van “de vroedvrouw”. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wijsvrouw , wysvroûw , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, wysvroûwe , - , vroedvrouw , (mnl. 'wijsvrouwe': vroedvrouw) VB: Es 't dis naach zoûw zién, gèi dich mich daan de wysvroûw hoële? Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
wijsvrouw , [vroedvrouw] , wiesvrouw , vrouwelijk
, vroedvrouw , De wiesvrouw van Grathem haet in Thoear hieël get kindjes gehoealdj. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wijsvrouw , wiesvrouw , zelfstandig naamwoord
, wiesvrouwe , wiesvruike , vroedvrouw (het oude Nederlandse woord 'vroed' betekent 'wijs') (Frans: sage-femme) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wijsvrouw , wiesvrouw , wiesvraw , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, wiesvrouwe/wiesvrawwe , tweede vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); vroedvrouw Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wijsvrouw , wie~svrouw
, vroedvrouw Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |