Woord: waterkoud
|
waterkoud , waterkald
, koud en nat weer. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
waterkoud , wotterkòld , [bijvoeglijk naamwoord]
, koud, doordat er regen in de lucht zit. ‘t Is wat wotterkòld van morgen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
waterkoud , waaterkaut
, waterkoud, kil. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
waterkoud , watterkaaw
, nattig en koud, gezegd van het weer. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
waterkoud , waoterkou , zelfstandig naamwoord
, koud weer, gedaalde temperatuur alvorens het gaat regenen. zie: aarremoeïg weer. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
waterkoud , waeterkoold , bijvoeglijk naamwoord
, met waterkoude Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
waterkoud , [kil] , waterkaod
, kil, waterkoud Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |