Woord: waskaars
|
waskaars , waskerts
, waskaars. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
waskaars , waskaers , vrouwelijk
, waskaerse , waskaerske , waskaars. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
waskaars , waskeerse
, waskaars Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
waskaars , waskeerze , zelfstandig naamwoord
, de; waskaars Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
waskaars , waskaers , zelfstandig naamwoord
, waskaerse , waskaersie , waskaars Eerst stonge d’r vetkaerse in de straetlamptaerens, daernae waskaerse, toen wier ’t bronolie, laeter gas en tegewoordeg is ’t elektries Eerst stonden er vetkaarsen in de straatlantaarns, daarna waskaarsen, toen werd het petroleum, later gas en tegenwoordig is het elektrisch Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
waskaars , waskeerse , zelfstandig naamwoord
, waskaars. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |