Woord: waaien
|
waaien , waiên , wai’n
, waaien; ’t wait ’n störm = er waait een storm, het stormt. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
waaien , waaien , sterk werkwoord, zwak werkwoord
, Zie de wdbb. en vgl. een zegsw. op stronthoop. – In de 3de pers. enkv. praes. te Westzaan soms weet (weeit). || Er weet ’en flinke wind. – Eertijds ook wel weien geschreven. Zie § 28 en § 73 in het voorwerk. || De(s)mber 17 begost uyten Osten op te weyen, Journ. Caeskoper, 17 Dec. 1695. Den 13 dito weydent ien styve coelt, ald., Aug. 1703. Des morgens begon het hart te weyjen en te reegenen, Hs. (a° 1729). (Het gewas) wert schier van de wint ter aerde neêr geweyt, omdat ’et stont soo hoog door groote weeligheyt, SCHAAP, Bloemt. 13. – Vgl. ook waai, windje-waai, en waaierij. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
waaien , waien*
, zie ook: daien . Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
waaien , weie
, waaien. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
waaien , weeien
, het wäit, het hef ewäit , waaien Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
waaien , waeje , ,
, Stakelviere laete waeje, laten branden in den wind. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
waaien , waaien , [werkwoord]
, ‘t Waait n storm. ‘t Waait om regen = de wind voorspelt regen. Din waait ter wat = din wil ‘t ter waaien! - Hai waait ter over = hij loopt vlug. Hogeland schertsend: ‘t Waait n störm en anderhaalf poest. - Waait joe òf! Ook: ie kinnen joe òfwaaien! = ga toch weg! loop heen! -’t Hoes waait op = er is zo’n wind ‘t huis waait ondersteboven. Zwak vervoegd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
waaien , weejn , zwak werkwoord
, waaien Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
waaien , wèêje
, wèêjde, gewèêjd , waaien, waaide, gewaaid. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
waaien , weie , werkwoord
, Verouderd voor waaien. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
waaien , wèèje
, waaien. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
waaien , weien
, weien, eweid , waaien. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
waaien , wèeien , weien, weeien, waaien , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook weien (Midden-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid), weeien (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe), waaien (Kop van Drenthe, Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied, Mep) = 1. waaien De deur van het hoounerhok mot op de krap, aans weit e lös (Eex), Die boer is met de störm de hele schure kepot weid (Klv), Der is wal een körf vol appels van de boom weid (Hoh), Doet de deure dichte, aans weit het van het bord bij een te geringe hoeveelheid eten (Hijk), As de deure lös weit: de mulder zien knecht komp binnen (Wap), (fig.) Dat most nich weer lappen, dan waait der wat dan volgt er straf (Bco), Daor wèeit wat er is geweldige ruzie (Sle), Ik waai hum der eine veur geef hem slaag (Bco), Hie weit met alle winden met heeft geen eigen standpunt (And) 2. zwaaien (Zuidwest-Drenthe, zuid) Tegenwoordig weeit de jongelui mit briefies van honderd (Dwij) *Der waait gien wiend of hij waait weerumme wat je iemand aandoet, krijg je weer terug (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
waaien , waejen
, waaien. (waeit, waeide, gewaeid). Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
waaien , wèèien
, waaien Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
waaien , wèèjn
, waaien. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
waaien , waojt
, waait , T’is stil és’t nie waojt. Het is stil als het niet waait. Gezegd als er een plotselinge stilte valt in een geanimeerd gesprek. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
waaien , waaien , werkwoord
, zich voordoen van straf, in verb. als Mar as meester ’t markte, dan waaide d’r wat Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
waaien , wi’jen , werkwoord
, 1. optreden van de wind 2. (van de wind) waaien, blazen 3. door de wind worden verplaatst 4. wapperen, heen en weer bewegen door de wind Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
waaien , waoie , werkwoord
, waoi, woei, gewaoid , waaien Het waoit hard, ’t is bekant sturrem Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
waaien , wejje , werkwoord
, wejde, gewejd , waaien , VB: Aon de muerge hèt 't hié hil érg gewejd, v'r daachte dat 't 'n hoûw-moûw wáor. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
waaien , wèìje
, waaien Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
waaien , woaje , vôjjeme
, wijdbeens lopen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
waaien , waoie
, waaien Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
waaien , weien , werkwoord
, weit, woei, eweid , waaien. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
waaien , wèèje
, wèèjde , gewèèjd , waaien Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
waaien , waejen , weien
, waaien. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
waaien , wejje
, wejtj, wejdje, gewejdj , waaien Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
waaien , wejje , werkwoord
, wejtj, wejdje, gewejdj , waaien; gewejdj – scheef Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
waaien , wejje , werkwoord
, waaien Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
waaien , waaje , zwak werkwoord
, waaien; R gez. Tis stil ast nie waait (= Er gaat een dominee voorbij.); B waaje – waajde – gewaajd; figuurlijk: ruzie maken; Cees Robben – Asset thuis waait moete één deur dicht doen... aanders trekket... (19721117) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
waaien , weie
, weide – geweid , waaien Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |