Woord: volant
|
volant , vlang
, volant van een kleed. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
volant , volang , velang , klemtoon op –lang , mannelijk
, volange/velange/vlang , volèngske/velèngske/vlèngske , volant, los bezetsel aan japon e.d..; velang volant; vlang (Frans) volant, strook op japon enz. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
volant , velang , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, velange , velengske , strook , (gerimpelde strook stof) velang (fr. 'volant') VB: 'nne velang ês e gereumpeld sjtök sjtof aon e klèid, 'n gedryn of aon 'n sjprej. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
volant , [strook] , vlang , vrouwelijk
, vlange , vlengske , volant, strook , Aan ’t klèdje zaat ei sjoean vlengske. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
volant , vlang , zelfstandig naamwoord
, vlange , vlengske , 1. ruche 2. aan de zoom vastgenaaide band stof om een jas of jurk langer te maken (afgeleid van het Franse woord volant – strook) ook roezjel Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
volant , vlang , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vlânge/flânge , vlengske/flengske , volant; flang rand, opstaande (stof/jurk), volant Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
volant , vlang , zelfstandig naamwoord
, volant (onderdeel van een textielmachine); – uit fr. 'volant’; WBD vlang (II:938) - volant: 'n soort poetswals Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |