Woord: vloot
|
vloot , vleut
, *vleut, ondiep, van een rivier. Bron: Berg, A. van den en H.J. Folmer (1774-1776), ‘Veluws en Drents uit de 18e eeuw’, uitgegeven door K. Heeroma in: Driemaandelijkse bladen 12 (1960), 65-83, 97-116. |
|
vloot , vloot , vrouwelijk
, vloten , vlootje; kaasvloot, portelvloot, bij het kaasmaken in gebruik, zijnde ondiep en langwerpig vierkant. Vroeger werden ze uit vijf stukken zamengesteld, thans maakt men ze uit één stuk hout. Bron: Bouman, J. (1871), De Volkstaal in Noordholland, Purmerend. |
|
vloot , vloot , [bijvoeglijk naamwoord]
, ondiep, b.v. eene sloot, in welke weinig water is. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
vloot , vloot , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, [weinig gebruikelijk] ondiep. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
vloot , vloot , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, ondiep; vloot plôgen, ondiep ploegen. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
vloot , vloote , vrouwelijk
, ondiep bord, bottervloot. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
vloot , vloote , vrouwelijk
, vlote, vlöter , vloot. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
vloot , vloot
, (bijvoeglijk naamwoord) = ondiep, van een water; ook van soepborden gezegd; Oostfriesch flôt, Nedersaksisch flot. Van: vlieten, en zooveel als: waar het water (ver)vloten is. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
vloot , vloo , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Ondiep. ʼt Is hier arg vloo, daor st(i)eet gîn half vôt water. De vlooë motten, een zwemplaats in de gracht, waar de iezermotten gingen zwemmen. Er was ook: ʼn Diepe motten. Zoo zui niks vangen; î vist te vloo (ge moet den dobber omhoog halen). Vloo bouwen. ʼn Ondiepe voor ploegen. Ook Gron. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
vloot , vlöte , mannelijk
, Ondiep kuipje, waarin de melk in den kelder staat, om den room boven te laten komen. De afgeroomde melk heet: vlötemelk. Kil. Geld. Vlotemelk. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
vloot , vloot , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Bij boeren. De lage bak waarin men de kaas bij het persen zet, om het uitzijpelende vocht (de portel) op te vangen. Ook kaasvloot en portelvloot genoemd. Zie verder douwvloot, persvloot. – Het woord is ook elders bekend, vooral in samenst. als botervlootje, melkvlootje enz.; zie de wdbb. – Vgl. ook hakvloot. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
vloot , vloot , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Bij vissers. Kurk op de zegen. Synon. vleet. || Bind de vloten an de zegen. – Ook elders in N.-Holl. gebruikelijk. Evenzo bij VAN DALE vlotter, houten of kurken klosje om een sleepnet boven water te houden. Het voorwerp heet naar het op het water dijven; vgl. vloten. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
vloot , vloot , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie de wdbb. – Vloot houden, bijhouden, op kunnen tegen. || Hij ken niet vloot houwe (kan niet mee, raakt achter). – Ook: niet verflauwen, doorzetten met dezelfde ijver als te voren. || Je moete vloot houwe, jongen! – De uitdr. is ontleend aan (koopvaardij-)schepen die de vloot (het konvooi) bij konden houden, op zij konden blijven (vgl. VAN LENNEP, Zeemans-wdb. 248 op vloothouder), en is ook elders bekend. Vgl. alsnog WOLFF en DEKEN, Corn. Wildschut 1, 340: “Zij is mij zo verre voor uit, dat ik met haar geen vloot houden kan”, en 3, 80: “al had mij iemand gezworen, dat ik zo wèl vloot zou kunnen houden, ik had het niet kunnen gelooven”, alsook 1, 246 e.e. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
vloot , vloo , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Ondiep. ʼt Is hier arg vloo, daor st(i)eet gîn half vôt water. De vlooë motten, een zwemplaats in de gracht, waar de îzermotten gingen zwemmen. Er was ook: ʼn dîpe motten. Zoo zui niks vangen; î vist te vloo (ge moet den dobber omhoog halen). Vloo bouwen. ʼn Ondiepe voor ploegen. Ook Gron. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
vloot , vlöte , mannelijk
, Ondiep kuipje, waarin de melk in den kelder staat, om den room boven te laten komen. De afgeroomde melk heet: Vlötemelk. Kil. Geld. Vlotemelk. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
vloot , vloët , vloeët
, vluëtje , houten plankje om het vleesch te snijden. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
vloot , vloot , ,
, 1. kurk, dienende om de haringnetten verticaal te houden, op de speerǝp. 2. een verzameling schepen: Daer komd’n hâele vloot trolders. Wat ’n vlote vaertuige!, uitroep. 3. de visschersvloot, De ellǝfde Maai gaeter maer ’n klâan vlootje tsâe. De vloot zit benoorde-n-ons. We ben’ uit te vloot; je zie chien vaertuig maer, we zijn ver van de haringvloot verwijderd. 4. figuurlijk. We benne in de vloot, we behooren tot de gemiddelde besommers. We benne in ’t vlootje zòò, wij behooren nog juist bij de gemiddelde, wij zijn eigenlijk iets beneden de gemiddelde besommingen. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
vloot , vloot , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 ondiep (niet in Stad en Westerkwartier) n Vlode sloot. Vloot plougen = vaalgen. Fig. ‘t Zit ter mor vloot = ‘t zit er niet diep; 2 afgeroomd. Vlode melk. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vloot , vloot , [zelfstandig naamwoord]
, 1 vloot.; 2 menigte. Op toavel stonnen n haile vloot voele kopkes en schuddeltjes (M.). Dat is mie n vloot! (dV) = een troep mensen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vloot , vloot
, vloot Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
vloot , vloot
, ondiep Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
vloot , vloôt , zelfstandig naamwoord
, 1. Botervloot. 2. Lage bak waarin de kaaskoppen onder de pers staan. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
vloot , vloôt , zelfstandig naamwoord
, Vloot (van schepen), in de zegswijze de vloôt niet volge kenne, het tempo van de anderen niet kunnen volgen. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
vloot , vloët
, liëge, platte houte kuüp. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
vloot , vleute
, vloot. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
vloot , vloot , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën) = ondiep Daor heb ie een vlote stee in het water (Bco), Het land vloot umjagen ondiep ploegen (Nsch) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vloot , vleute , 0
, vleuten , 1. schapenvacht (Zuidwest-Drenthe, zuid, Midden-Drenthe) 2. in sloten drijvende graszode die vroeger bij arme mensen werd gebruikt als extra deken in de bedstede (Zuidwest-Drenthe, zuid), z. ook bij vluus Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vloot , vloot
, deegbak. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
vloot , vleut , vleute
, ondiepe tobbe, bijvoorbeeld om melk af te romen; vleute(r)melk, afgeroomde melk. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
vloot , vloeëd , zelfstandig naamwoord
, vluëd , vluëtje , houten mengbak Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
vloot , vluuëtje
, vluuëtjes , (verkleinwoord) ondiepe bak, vlootje Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
vloot , vloeët
, vloot Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |