Woord: verrekijker
|
verrekijker , verrekikker
, Verrekyker. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
verrekijker , vaerekieker
, verrekijker. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verrekijker , verrekieker , [zelfstandig naamwoord]
, verrekijker. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verrekijker , varrekiekert , mannelijk
, varrekiekesj , varrekiekerke , verrekijker. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verrekijker , verrekieker , 0
, verrekiekers , verrekijker Op reize is het wel mooi een varrekieker bij oe te hebben (Koe), Dat stokkie vleis op bord, daor maj wel een varrekieker bij hebben, aans kiek ie het aover de kop (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verrekijker , verekieker , verkieker, verrekieker , zelfstandig naamwoord
, de; verrekijker Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verrekijker , vèrekiéker , vèrekiéker , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vèrekiékers/verrekiékers , vèrekiékerke/verrekiérke , verrekijker , vèrekiéker; verrekiéker Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verrekijker , värrekieker , zelfstandig naamwoord
, verrekijker. Zie ook: kieker. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verrekijker , verrekie~ker
, verrekijker Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |