Woord: vernikkelen
|
vernikkelen , verniekkele
, vernikkelen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
vernikkelen , vernikkeln , [werkwoord]
, vernikkelen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vernikkelen , vernikkeln
, 1. vernikkelen 2. erg verkleumen Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
vernikkelen , vernikkeln , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. vernikkelen Het was nait verzulverd, het was vernikkeld (Eco) 2. verkleumen De haanden bint mij vernikkeld an het stuur van de fietse (Hav), Hij lat oes hier vernikkeln van de kaolde (Gro), z. ook nikkeln Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vernikkelen , vernikkelen , werkwoord
, 1. vernikkelen: van een laagje nikkel voorzien 2. verkleumen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vernikkelen , vernikkele
, kou lijden (tot op het bot) Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
vernikkelen , vernikkele
, vernikkelde – vernikkeld , verkleumen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |