Woord: verliefd
|
verliefd , verleef
, verliefd. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verliefd , verlaifd , [bijvoeglijk naamwoord]
, verliefd. Verlaifd, verloofd, verlud! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verliefd , verleif
, verleifder, verleifste , verliefd. Zoo verleif wie ’ne bók vol keutele: smoorverliefd. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verliefd , verliefd , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Meestal deze vorm, soms ook var. als bij lief = verliefd Hie was arg verliefd en zij ok (Oos), Hij is verliefd op mooie koppies en schuttelies (Gas), Verliefd, maor ok wel verlaifd (Rod) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verliefd , verleef , bijvoeglijk naamwoord
, verleefder, verleefste , verliefd , VB: Dy twie zién nao twêntig jaor nog zjus zoe verleef es wie ze vryde. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verliefd , verleefdj , bijvoeglijk naamwoord
, verleefdje , verliefd Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verliefd , verleefdj , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, verliefd Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
verliefd , verlaef
, verliefd Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |