Woord: verheffen
|
verheffen , verheffen , zwak werkwoord, transitief
, Bij de papiermakerij. Het voor de tweede maal geperste papier vel voor vel opnemen en op de verhefstoel opstapelen. Zie heffen. || Aan een kuyp is noodig ... een jongen ... die ’t papier verhefft, dat is droog zijnde of eerst geparst, Hs. (18de e.), verz. Honig. – Vgl. verheffer, verhefbord en verhefstoel. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
verheffen , verhöffe
, boven zijn kracht opheffen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verheffen , verhevven , [werkwoord]
, verheffen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verheffen , [zich vertillen] , verhöffe
, zich verhöffe, zich vertillen , Laot ligke, dao verhöfs se dich aan. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verheffen , verhöffe , verhöffe, zich , werkwoord
, verhöftj, verhöfdje, verhöfdj , zich vertillen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verheffen , verhöffe , werkwoord
, verhöftj, verhof/verhöfdje, verhoffe/verhöftj , zich -, vertillen, zich Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
verheffen , zich verhöffe
, verhöfde zich – zich verhöf , vertillen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |