Woord: uitpoetsen
|
uitpoetsen , oetpoetse , uitpoetse
, uitpoetsen, ook uitkafferen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
uitpoetsen , uitpoese , werkwoord
, 1. Uitpoetsen. | Wul je effies m’n skoene uitpoese. 2. Uitvlakken. | Dat moet je niet uitpoese. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
uitpoetsen , oetpótse
, pótsde oet, haet of is oetgepóts/pótsjde oet, is oetgepótsj , schoonmaken; de mantel uitvegen.; oetpótsje zich stiekum uit de voeten maken; er tussenuit glippen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
uitpoetsen , oetpoetsen , zwak werkwoord, overgankelijk
, uitpoetsen Verget niet die leren tas oet te poetsen (Pdh), Nao het inwrieven moej de schoenen uutpoetsen (Dwi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
uitpoetsen , uutpoetsen , werkwoord
, 1. uitpoetsen: m.b.t. schoenen 2. uitvlakken, te gering achten, in verb. als Poets ’m niet uut, hou hem in de gaten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
uitpoetsen , oétpôtse , werkwoord
, pôtsde oét, oétgepôts , uitkafferen , VB: Hèt 'r mich dè joûng toch oétgepôts en dè kôs dao gaaroét niks aon doén.; ze oétgepôts kriége uitbrander ( een uitbrander krijgen) ze oétgepôts kriége Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
uitpoetsen , ötpoetse , zwak werkwoord
, ötpoetse - poetste(n) èùt - ötgepoetst , uitpoetsen; WBD uitpoetsen: het met diverse uitpoetspreparaten bewerken van schoenen (II:783) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |