Woord: uiteinde
|
uiteinde , oetind
, uiteinde. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
uiteinde , úiterènd , ,
, het verste eindpunt van de vleet. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
uiteinde , oetine , oetin , [zelfstandig naamwoord]
, uiteinde. ‘t Oetin, buurt onder Bierum, aan de Eemsdijk. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
uiteinde , oeténj , onzijdig
, uiteinde. “ẹ Zeelich oeténj en ẹ gout begin” wenst men elkaar op oudejaarsavond. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
uiteinde , uutende
, 1. uiteinde van iets. 2. slot, op slot van rekening. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
uiteinde , uutèènde , uutène
, uiteinde; * op t’ uutèènde: uiteindelijk, tenslotte. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
uiteinde , oetèende , 0
, 1. eindpunt Ze zit daor op een oetèende eind van het dorp (Sle), An het uutèende van het touw moej een flinke lus maoken (Ass) 2. eind van het jaar Een zalig uutende en een gelokkig neijaor (Eli) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
uiteinde , uitèènde , zelfstandig naamwoord
, grenzen, D’uitèènde van ’t vaoderlaand. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
uiteinde , uteraende , zelfstandig naamwoord
, et; uiteinde Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
uiteinde , uutaende , uuteinde, uutende , zelfstandig naamwoord
, et 1. uiteinde, verste stuk of elk der verste stukken, punten, delen 2. laatste dagen van het jaar, in wensen van het type Een gezegend uutaende van ’t jaor! 3. laatste levensdagen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
uiteinde , oétênd , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, oétênde , - , uiteinde , VB: 'r Woent aon 't oétend van 't duerp. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
uiteinde , uutende , zelfstandig naamwoord
, uiteinde. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
uiteinde , oetinj , onzijdig
, uiteinde , Ei good oetinj en ei zalig noew jaor! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
uiteinde , oetinj , zelfstandig naamwoord
, oetinje , oetinjtje , uiteinde Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
uiteinde , oetindj , uutindj , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, oetindjes/uutindjes , oetindje/uutindje , eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); uiteinde Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
uiteinde , ötènde , zelfstandig naamwoord
, Van Rijen: uiteinde Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |