Woord: snoer
|
snoer , snôr , mannelijk, onzijdig
, snoer. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
snoer , snoer , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, vgl. klinksnoertje. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
snoer , snuurĕ
, hetzelfde als snaarĕ. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
snoer , snoor
, snöörke , snoer. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
snoer , snouer , [zelfstandig naamwoord]
, hoer, alleen in houern en snouern. Hai het zien goud mit houern en snouern der deur lapt. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
snoer , snouer , zelfstandig naamwoord onzijdig
, snoer. Hangelsnouer. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
snoer , snoor , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, snoorn , snuerkn , drijfriem Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
snoer , sjnouer , onzijdig
, sjnouere , sjnuierke , snoer. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
snoer , snuu:re , meervoud
, lange linten of banden waarmee een schort om het middel wordt geknoopt. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
snoer , snoer , 0
, snoeren , 1. snoer Het snoer van het striekiezer is stukkend (Row), Ik har zo’n dikke vis an de hengel en toen knabde het snoer en toen har ik weer niks (Dro), Het snoer van de visangel zal hielemaole in de wiere (Geb) 2. kralensnoer Wat heb ij een mooi snoer parels (Scho) 3. groot getal, lange rij (oz) Een snoer wichter een lange rij, De ganze snoer het hele gezelschap Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
snoer , snoor , snore , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied). Ook snore (Zuidwest-Drenthe, zuid) = 1. snoer, door middel waarvan het rad van het spinnewiel draaiende wordt gehouden (Zuidoost-Drents zandgebied) 2. touwtje (Zuidwest-Drenthe, zuid) De snore bij het zetten van een batterink (Ruw), z. ook snaor I Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
snoer , snoer , snoere , zelfstandig naamwoord
, de, et 1. snoer: waarmee men bindt, aaneenhecht enz. 2. vissnoer 3. electrische geleidingsdraad, met isolatiemateriaal omwikkeld 4. flink aantal voorwerpen die aaneengeregen zijn Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
snoer , sjnoer , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, sjnör , sjnörke , snoer , VB: 't sjnörke van 't sjtriékiézer ês kepot. Zw: Get op sjnoer hebbe: op het oog hebben VB: Dè joûng hèt oppe bérg eng op 't sjnoer.; oog (op het oog hebben) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
snoer , snoor , onzijdig
, snore , snäörke , snoer, lint, vissnoer, zie ook viem Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
snoer , snoêr , snoer , zelfstandig naamwoord
, snoere , snuurke , snoer; snuurke – piemeltje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
snoer , snoor , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, snuuër/snore , snuuërke/sneurke , snoer Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
snoer , snaor
, vislijn Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |
|
snoer , snaor
, snoer Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |