Woord: snabbel
|
snabbel , snebbel
, snibbig meisje. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
snabbel , snebbel , vrouwelijk
, kwebbelaarster, flap-uit. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
snabbel , sjnebbel , mannelijk
, sjnebbele , sjnebbelke , snabbel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
snabbel , snabbel , 0
, snabbels , (Zuidwest-Drents zandgebied, Midden-Drenthe) = mond Die hef altied de snabbel lös (Bei) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
snabbel , snébbeltje
, mondje , Dé snébbeltje sti nójt stil ze bliive mér téttere èn vraoge, ze wulle alles weete. Dat mondje staat nooit stil ze blijven maar babbelen en vragen, ze willen alles weten. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
snabbel , snèbbel
, snater, sneb , Zit ’r toch nie steejds mi oewe snèbbel tusse. Zit er toch niet steeds met je snater tussen. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
snabbel , snèbbel , zelfstandig naamwoord
, mond (Den Bosch en Meierij); snèbbel; praatzieke vrouw (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
snabbel , snebbel , mannelijk
, snebbels , snebbelke , mond, bek , Haod diene snebbel! Zits se t’r weer tösse mèt diene snebbel! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
snabbel , snèbbel , snèb , zelfstandig naamwoord
, praatzieke vrouw, de mond van zo'n vrouw; Cees Robben - ze kwaam er meej der snèbbel tusse; WBD III.1.1:99 'snebbel' = mond; A.P. de Bont – snäbəl, 1). zelfstandig naamwoord m. bek, mond; 2) zelfstandig naamwoord vr. babbelzieke vrouw?; Antw. SNÈVEL zelfstandig naamwoord m. - mond: 'Houd oewe' snèvel toe'; SNEB (uitspr. snäb) zelfstandig naamwoord v. - mond: Houd oew sneb. ' - zwijg!; Bosch snèbbel - mond; WNT SNEBBEL - verouderde vorm naast 'snavel' Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |