Woord: sleeën
sleeën , slezen , zwak werkwoord, transitief, intransitief
, Voor sleedzen, van sleeds; zie aldaar. In (of met) de slede rijden, sleden. || Gaan der maar op zitten, dan zel ik je wel slezen. De kinderen benne an ’t slezen. Vooral in de zin van: goederen over het ijs vervoeren. Synon. vletten 2. – Zo ook elders in N.-Holl. (DE JAGER, Taalk. Magaz. 3, 514). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
sleeën , sleie
, sledevaren. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
sleeën , slöjje
, Ned. glijden. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
sleeën , sjlejje , werkwoord
, sjlejde, gesjlejd, sjlejjenterre , sleeën Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
sleeën , slêêje
, sleetje rijden. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
sleeën , sleie
, sleitj, sleidje, gesleidj , sleeën Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
sleeën , sleeje , zwak werkwoord
, sleden; B sleeje - sleedde - gesleed; ik sleej, gij/hij sleedt Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
sleeën , sleie
, sleide – gesleid , sleeën Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |