Woord: schroet
|
schroet , schrûte , vrouwelijk
, wilde schrûten, kraanvogels, trekvogels (weinig meer in gebruik). Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
schroet , schroet
, kalkoen. Dôm schroet, domme gans. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
schroet , sjroet , vrouwelijk
, sjroete , kalkoen; domme gans. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schroet , sjroét , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjroéte , sjruútsje , kalkoen , VB: Mêt de Kiësmes wörde vëul sjroéte gesjlach.; vrouw (gekke vrouw) 'n gekke sjroét Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schroet , [vrek] , schroewt
, gierigaard, geldwolf Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
schroet , [kalkoen] , sjroet , vrouwelijk
, sjroete , sjruutje , 1. kalkoen 2. een onhebbelijke vrouw Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schroet , sjroêt , sjroet , zelfstandig naamwoord
, sjroete , sjruutje , 1. kalkoen 2. onaardige, vervelende vrouw: nötte sjroêt zie ook feep, gaanjdj, kernaalje, kring, kwakel, priej, sjeettent, spoeëk, taâtsj (Rijnlands: Schrute – kalkoen) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schroet , schroêt , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, schroête , (Ospels) vrouw, lange, magere Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
schroet , schroe~t
, kalkoen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |