Woord: schoeverig
|
schoeverig , schü̂̂verig , bijvoeglijk naamwoord
, Rillerig, huiverig, tengevolge van gevatte kou. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
schoeverig , [rillerig] , schü̂verig , bijvoeglijk naamwoord
, Rillerig, huiverig, tengevolge van gevatte kou. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
schoeverig , schuuverig
, huiverig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
schoeverig , schûverig
, rillerig. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
schoeverig , schuvereg
, rillerig van verkoudheid. Ik bin al ’n paer daegn ’n bettien schuvereg. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |